U decembru i januaru gradske vlasti Banjaluke iznenadio je snijeg, pa su građani danima hodali po neprohodnim trotoarima, a saobraćaj se odvijao otežano jer niko nije bio spreman da očisti ulice. Kad se snijeg konačno istopio dočekalo nas je smeće. Pune ulice, kontejneri prepunjeni, a otpad se nije odvozio sedmicama.
Zatim je palo nekoliko jačih kiša, pa su gradom potekle rijeke iz šahtova koji su, iako se za njihovo održavanje iz budžeta izdvajaju ogromne sume, bili zapušeni i prljavi.
Onda su se sjetili da treba kositi travu, ali taman kad su krenuli – gradske površine već su izgledale kao džungla. U samom centru grada, građani hodaju kroz travu visoku do koljena. A prema zvaničnim podacima, samo za održavanje zelenih površina i košenje trave troše se milioni maraka godišnje.
Danas imamo novi problem – nema vode. Mnoge gradske mjesne zajednice danima, pa i sedmicama imaju problema sa snabdijevanjem vodom. Neka naselja vodu nemaju uopšte.
Dok građanima uvode restrikcije i prijete kaznama zbog navodnog „prekomjernog trošenja vode“, ta ista voda iz gradskog vodovoda koristi se da se zaliva trava ispred Gradske uprave i da se puni tzv. jezero kod Delte, koje je navodno dio nekog „parka“.
I svaki put kad grad zapadne u haos – gradonačelnika nigdje. Kad je pao snijeg, bio je na Jahorini. Kasnije je otišao u Ameriku. Nakon Amerike posjetio je Hrvatsku i Španiju. Putovanja po Republici Srpskoj zbog stranke ne možemo ni prebrojati. Sad kad nema vode – otputovao u Oslo.
A grad – prepušten sam sebi.
